Η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών (IATA) υπογραμμίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αεροπορικές εταιρείες λόγω των καθυστερήσεων στις παραδόσεις αεροσκαφών, οι οποίες οφείλονται σε προβλήματα στις εφοδιαστικές αλυσίδες και περιορισμούς παραγωγής.
Παρόλο που η παγκόσμια επιβατική κίνηση ξεπέρασε τα επίπεδα του 2019 το προηγούμενο έτος, οι παραδόσεις αεροσκαφών παρέμειναν 30% κάτω από την προ πανδημίας κορύφωση.
Μακροχρόνιες Καθυστερήσεις στις Παραδόσεις
Οι χρόνοι αναμονής για νέα αεροσκάφη έχουν αυξηθεί σημαντικά. Παραδοσιακά, οι αεροπορικές εταιρείες περίμεναν 2-3 χρόνια για την παράδοση των παραγγελιών τους, με τα ευρείας ατράκτου αεροσκάφη να απαιτούν περισσότερο χρόνο. Ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 2010, αυτή η περίοδος αναμονής έχει αυξηθεί, φτάνοντας τα 5,3 χρόνια το 2024. Αυτό σημαίνει ότι πολλές εταιρείες παραλαμβάνουν σήμερα αεροσκάφη που είχαν παραγγείλει πριν το 2019.
Αντιμετώπιση της Έλλειψης Νέων Αεροσκαφών
Με τη διαθεσιμότητα νέων αεροσκαφών να είναι περιορισμένη, οι αεροπορικές εταιρείες στρέφονται όλο και περισσότερο στη δευτερογενή αγορά. Ωστόσο, η προσφορά από εταιρείες leasing είναι εξαιρετικά περιορισμένη, ενώ οι τιμές των μισθώσεων έχουν εκτοξευθεί σε επίπεδα ρεκόρ. Σε απάντηση, οι αερομεταφορείς έχουν αυξήσει στο μέγιστο τη χρήση του στόλου τους, με τη μέση ημερήσια εκμετάλλευση αεροσκαφών να ξεπερνά τις 8,5 ώρες το 2024. Παράλληλα, οι συντελεστές πληρότητας επιβατών έφτασαν σε ιστορικό υψηλό 83,5%, γεγονός που συνέβαλε στη διατήρηση της κερδοφορίας παρά τους περιορισμούς στην προσφορά.
Αυξημένο Ανεκτέλεστο Υπόλοιπο Παραγγελιών
Μέχρι το τέλος του 2024, το ανεκτέλεστο υπόλοιπο παραγγελιών παγκοσμίως έφτασε τα 17.000 αεροσκάφη, αντιστοιχώντας στο 50% του υφιστάμενου στόλου – ένα ποσοστό πολύ υψηλότερο από το ιστορικό όριο του ενός τρίτου. Στα τρέχοντα επίπεδα παραγωγής, θα χρειάζονταν 13,5 χρόνια για την εκκαθάριση αυτού του ανεκτέλεστου, πράγμα που σημαίνει ότι οι αεροπορικές εταιρείες που τοποθετούν νέες παραγγελίες σήμερα ίσως να μην παραλάβουν τα αεροσκάφη τους μέχρι το 2040. Αυτή η κατάσταση καθιστά τον βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό χωρητικότητας εξαιρετικά δύσκολο και μπορεί να οδηγήσει σε αναποτελεσματικότητα και αύξηση του κόστους.
Η IATA επισημαίνει ότι η διαχείριση αυτών των καθυστερήσεων και των αυξημένων απαιτήσεων συντονισμού αποτελεί πλέον κρίσιμη πρόκληση για τις αεροπορικές εταιρείες, οι οποίες καλούνται να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους ώστε να διατηρήσουν την επιχειρησιακή τους αποδοτικότητα και ανταγωνιστικότητα.